Skip to content

Posts from the ‘Gurur Ertem’ Category

Oct 30

Voicing Choreography

The public will remember the Bulgarian artist Ivo Dimchev who presented his radical solo Lili Handel as part of IstanbulREconnects Program organized in 2006 by Bimeras. Dimchev, who is the recipient of French Critics Best Performance of the Year Award in 2008 with Lili Handel, returns to iDANS with another powerful physical/vocal performance.In the improvised concert/performance Concerto which undoubtedly requires extraordinary physical dexterity and virtuosity, Ivo Dimchev’s voice subtly travels between the extremes of affects, yet neither laughing nor crying, always remaining in a poetic liminality crafted by the artist and his musical collaborator Emilian Gatzov. Dimchev captivates the audience who feels prompted to ask, “Ivo, how many bodies can you embody?”For more information about the artist you can visit http://www.ivodimchev.com

Read more

Oct 27

Gustavia

Gurur Ertem & Noémie Solomon

İki ses ve iki beden aracılığıyla anlatılan Gustavia adındaki bu gizemli kadın kim? Gülüyor mu ağlıyor mu? Yoksa kadınlık, ölüm, tiyatro, sanat ve sanatçının toplumdaki konumu gibi çok ciddi konuları alaya mı alıyor? Gustavia farklı sanatsal mecralardan gelen fakat performans sanatının geleceğine dair ortak kaygılar güden iki olağanüstü sanatçıyı biraraya getiriyor.

Mathilde Monnier ve La Ribot’un ortak yapıtı olan bu performans, klasik burleskin birtakım kod ve tekniklerinden faydalanıyor: Burleskin sinemada (Peter Sellers, Tati, Marx Kardeşler, Buster Keaton, Charlie Chaplin, Nanni Moretti), tiyatro, performans sanatı (Leo Bassi, Anna ve Bernard Blume) ve plastik sanatlardaki (Bruce Nauman…) birtakım unsurlarını bir çeşit “beden burleskine” dönüştürerek dansta gizli olan komik unsuru ortaya çıkarmayı hedefliyorlar.

Noémie Solomon Mathilde Monnier ile Bimeras Kültür Vakfı’nın düzenlediği iDANS kapsamında 27/28 Ekim 2009 tarihinde sahnelenecek Gustavia adlı performans üzerine söyleşti.

Oct 27

Gustavia

Interview by Noémie Solomon

Who is this mysterious woman called Gustavia? Is she laughing or crying? Or is she just being cynical on inexhaustible topics such as womanhood, death, theater, the arts and the artist’s position in society? Gustavia brings together two extraordinary choreographers of different artistic trajectories who share similar concerns regarding the future of performance art.It is a performance that draws on traditional burlesque by appropriating inventively some of its characteristic codes and techniques. Elements of burlesque which run through film (Peter Sellers, Tati, Marx Brothers, Keaton, Chaplin, Nanni Moretti…), theater, performance art (Leo Bassi, Anna and Bernard Blume…) as well as the visual arts (Bruce Nauman…), are transformed into a kind of “body-burlesque” which is rooted in squandered energy, repetition and accident. While humor is conspicuous in burlesque it is hidden in dance, and this is precisely what the two choreographers aim to extract.Gustavia will be performed on 27/28.10.2009 at iDANS International Festival of Contemporary Dance and Performance organized by Bimeras Cultural Foundation. Noémie  Solomon interviewed Mathilde Monnier about Gustavia and her collaboration with La Ribot.

Read more

Oct 11

Romeo ve Juliet’in Hikayesini Anlatabilir Misiniz? / Can You Tell the Story of Romeo and Juliet?

Gurur Ertem

(11.10.09’da Radikal İki’de kısaltılmış olarak yayımlanan söyleşinin orjinali).

10-31 Ekim 2009 tarihlerinde gerçekleşecek iDANS Uluslararası Çağdaş Dans ve Performans Festivali’nin üçüncüsü New Yorklu avangard tiyatro topluluğu Nature Theater of Oklahoma’nın sahneleyeceği Romeo ve Juliet ile start alıyor.

Nature Theater of Oklahoma, eşi bulunmaz bir espri anlayışı ve zekâyla yeniden yorumladıkları Romeo ve Juliet ile, iDANS’ın zamansallığı sorgulayan bir önceki etkinlikler serisinden bizi alıp festival bünyesinde bu kez incelenen “Gülmek ↔ Ağlamak” temasına getiriyor.

İsimlerini Franz Kafka’nın Amerika adlı romanından alan Nature Theater of Oklahoma (NTO), Pavol Liska ve Kelly Copper yönetimindeki New York bazlı bir performans topluluğu. Prestijli Off-Broadway Tiyatro Ödülü OBIE’nin sahibi olan NTO, birlikte yarattıkları ilk dans yapıtları Poetics: a ballet brut’den bu yana, “nasıl yapacaklarını bir türlü bilemedikleri” tür eserler üretmeye ve kendilerini imkânsız durumlara sürüklemeye odaklanmıştır. Mekânda bulunan herkesin tüm varlığını ve angajmanını talep eden, tedirgin edici durumlar yaratmaya çalıştıklarını ifade eden NTO, eserlerinde keşfedilmiş bir yer, kulak misafiri olunmuş bir sohbet, gözlemlenmiş bir jest gibi mevcut materyalleri biçimsel bir manipülaysona uğratıp gündelik gerçekliğin algısını dönüştürmeyi ve bunu tiyatronun da ötesine taşımayı hedefliyor.

Klasik bir aşk öyküsünü dinamik ve özgün bir metin anlayışıyla yeniden ele alan/yeniden icat eden Nature Theater of Oklahoma bize tiyatronun tiyatrosunu, yorumun yorumunu ve anlamlandırma çabasının anlamlı çabasını, hayatın, aşkın ve benliğin anlatısal inşasını ortaya koyarak sunuyor. Eser aynı zamanda, hafızanın karanlık koridorlarını aydınlatmadaki yaratıcı çabayı gözler önüne seriyor.

Topluluğun yönetmenlerinden Kelly Copper, çalışma süreçlerine ve New Yorkt’tan çıkan en ilginç avangard tiyatro topluluklarından biri haline gelmelerinin serüvenine dair sorularımı cevapladı. Read more

Oct 11

Can You Tell the Story of Romeo and Juliet?

Can You Tell the Story of Romeo and Juliet?

Gurur Ertem interviews Kelly Copper of Nature Theater of Oklahoma.

With their humorous reinvention of Romeo and Juliet, The New York based theater troupe Nature Theater of Oklahoma picks up from the last edition of iDANS which explored temporality in the arts, and brings us to the festival’s current focus. The work will be performed on October 10th and 11th atIstanbul State Theater’s Tekel Stage in Uskudar at 20:30.

In this delightful remake/retake of a classic on love which reintroduces theater an imaginative and dynamic concept of text, Nature Theater of Oklahoma displays a theater of theatrics, an interpretation of an interpretation, inquiring into the narrative construction of life, love, and the self as well as exposing the creativity involved in lightening up the blind alleys of memory.

Kelly Copper, who directs the company with her partner Pavol Liska, answers my questions concerning the trajectory of their career and their art.

Read more

Sep 21

Martine Pisani’nin Koreografik Evreni

Gurur Ertem

2006 yılında iDANS’ın tanıtımı niteliğindeki İstanbulReconnects etkinliklerine katılan Fransız koreograf Martine Pisani, festivalde bu kez sans adlı eseriyle yer alıyor.

Pisani, 2000 yılında Théo Kooijman, Laurent Pichaud ve Olivier Schram ile birlikte yarattığı ince bir espri anlayışı taşıyan eserisans’da, yine oyun oynamayı seven fakat gösteriş ve yapmacıklıktan kaçınan bir tavrı benimsiyor. Durağan ve boş bir sahnedeki üç adam, sürüp giden bir sekmenin insafına kalmış gibi görünüyor.

Martine Pisani, temsilin hileli yollarına başvurmaktansa sahnedeki varoluşun farklı kalitelerine dikkat çeken bir koreograftır. Sahnede somut eylemler önerip aralarında bağlar kurarken anlamlı kalmalarına da dikkat ederek dansın samimi şiirine dair özgün bir dil ve duruş benimsemiştir. David Gordon, Yvonne Rainer ve Odile Duboc gibi sanatçılarla yaşadığı verimli karşılaşmalardan ve Marsilyalı Dunes topluluğuyla çalıştıktan sonra, 80’lerde kendi kendini dansçı olarak yetiştiren Pisani, 90’lı yılların başında kendi grubunu oluşturdu ve çalışmalarını koreograf olarak sürdürdü. Çalışma süreci birtakım yankı ve sekmeler barındırır. Daha önceki bir adımda potansiyeli yeterince araştırılmayan bir noktayı bir sonraki adımında irdeler. Düşünmenin de bir çeşit eylem olduğu önermesini benimseyen sanatçı, oyun oynamanın zihin ve bedeni harekete geçirmedeki önemini göz önünde bulundururken anlamın açık uçlu kalması için gereken mesafeyi araştırır. Oyun oynamanın bazen bazı şeyleri ciddiye almak demek olduğunun farkındadır.  Read more

Sep 21

Martine Pisani’s Choreographic Universe

Gurur Ertem

Martine Pisani, who had participated in the IstanbulREconnects Program which was conceived as the launching of iDANS in 2006, returns to the festival with sans – a subtly humorous male trio created in 2000 with the participation of Théo Kooijman, Laurent Pichaud and Olivier Schram. With this work, Pisani once again delves into a playful and unpretentious encounter. On a still and empty stage, the three men appear at the mercy of constant rebounds. Their story is quite droll: amidst withdrawals, hesitations and faux pas, they seem to be facing up to a chain of ruptures.

I had seen Martine Pisani’s work sans in New York for the first time as part of the 2006/2007 program called “Fused” (French U.S Exchange in Dance). I remember that the whole audience, including the legendary ballet dancer Mikhail Baryshnikov, laughed into tears. It is difficult if not impossible to translate verbal jokes, jokes based on language. In a way, they set one group apart from another. A joke tried to be told in a different language is no longer funny. However, bodily humor can travel more easily and is more accessible.sans is one of the best examples to the connectivity of bodily humor.

Martine Pisani, answered my questions concerning sans and her general approach to choreography.

Read more

« Older Entries
Newer Entries »