Skip to content

Posts from the ‘Türkçe’ Category

Aradaki Çağrışımlar: Cheap Lecture and The Cow Piece

Ekin Tokel

Sahneye yerleştirilmiş iki mikrofonun arkasına geçip seyirciyi hazmedilemeyecek kadar çok sözcüğe boğan Cheap Lecture’ın yaratıcıları Jonathan Burrows ve Matteo Fargion, alanı çağrışımlarınızın sizi taşıyabileceği kadar yayılan bir meydan okumayla çıkıyorlar karşımıza. Üstelik bu meydan okumanın sırrı verdikleri “ders”in içeriğinde değil, onların bu derse karşı tavırlarında gizli.

Cheap Lecture’ın başat malzemesi sözcükler. Ancak bazen felsefi içerikli cümlelerde bütünleşen bazen de saçmalar halinde boşluğa dağılan bu sözcükler, anlamın temel taşları olarak değil, sahneye taşınan müziğin notaları olarak kullanılıyor. Sözcüklerin ellerinde tuttukları kâğıt destelerindeki partisyona sıkı sıkıya bağlı kalıyormuşçasına sese dökülmesi de; hem kendilerinin de çalıntı olduğunu beyan ettiği sözcükler üzerindeki otoritelerini yıkıyor, hem de dilin bir alıntılama olduğu teorilerine gönderme yapıyor. Sıraları geçtiğinde sahne ortasında biriken yığına savrulan her kâğıtta, geçicilikleri ve araçsallıklarıyla bu hurdalığa gömülüyor sözcükler. Sahne gerisindeki ekrana yansıtılan metin parçacıkları, sözcüklere görece kalıcı bir ortam oluştursa da, belli bir anlam takip etmeyen bu görseller, bu kez de sözcükleri eşlikçi bir fona indirgiyor. Read more

‘We don’t know what we’re doing and we’re doing it’

Özge Derman

5.iDANS kapsamında 1 Ekim Cumartesi günü Garajİstanbul’da izlediğimiz İngiliz Kraliyet Balesi’nde 13 yıl dansetmiş Jonathan Burrows ve besteci-müzisyen Matteo Fargion’un yeni ortak çalışmaları Cheap Lecture (Ucuz Konuşma) (2009) ve The Cow Piece (İnek Parçası) (2009) müzik ve dansın buluşma noktalarındaki beklenmedik yollara işaret ediyor.

John Cage’in Lecture On Nothing (Hiçbir Şey Üzerine Konuşma) (1959) metninden beslenerek ortaya çıkardıkları ritmik performansları ile, “yapmak ve söylemek” arasındaki bağlantıyı bize anlamlandırılması gereken bir dolu ifade ile kurmayı başarıyorlar. Bu ifadeler fiziksel hareketlere dayanan edimler olarak değil, hızlı, ritmik ve müzikal ifadeler olarak ortaya çıkıyor. İzleyici; müzik, zaman, mekan, düşünceler, boş eller, sessizlik, dans ve akış üzerine bildirimlerde boşlukları doldurmaya, bir bütün yaratmaya çalışırken; iki sanatçı yavaş yavaş sözlerini eklemlendirerek konuşmalarını netliğe kavuşturmaya başlıyorlar. Read more

Fase, Steve Reich’ın Müziğine Dört Hareket

Ayşe Draz

Anne Teresa de Keersmaeker’in dört bölümden oluşan Fases koreografisinde, bedenin büyük bir titizlikle gerçekleştirdiği tekrar içinde mekanik-leşmesini izleriz adeta.  Ancak bunu mekanikleşmekten çok mekanikleş-ebilmek olarak tanımlamak daha doğru olacaktır belki de. Chaplin’in insan bedeninin makinelerin bir uzantısı kılınışıyla mekanikleşmesini konu alan “Modern Zamanlar”ın aksine dansçılar, kendi bedenlerini, bazen gündelik olarak nitelendirilebilecek basit hareketlerin zorlayıcı, hata kabul etmeyen bir hareket ve zamanlama matematiğinin tekrarı içinde mekanikleşme sürecini göstermektedirler. Bu noktada altı çizilmesi gereken önemli unsur, merkeze, koreografın incelikli tasarımı ile dansçı/insan bedenin yapabilirliğinin alınmış olmasıdır. Ön plana çıkarılan diğer önemli bir nokta ise tekrar ve tekrarın kullanımıyla yaratılan  süreçtir.  İnsan sesi kayıtlarını kompozisyonlarında sık sık malzemesi olarak kullanan Steve Reich,  koreografinin ikinci bölümüne eşlik eden Come Out (Çık dışarı) bestesinde de insan sesinin tekrarı ile adeta mekanikleşmiş işitsel bir süreç kurgular bizim için. Önemli bir fark vardır ancak burada; makinelerin insan bedenine dayattığı bir tekrarın değil kendi malzemesini tekrar aracılığıyla kendi tasarımı doğrultusunda dönüştüren insanın yarattığı mekanikleşme etkisidir söz konusu olan. Read more

“Fase, Four Movements to the Music of Steve Reich” Anne Teresa De Keersmaeker (DEĞERLENDİRME)

Özge Derman

Anne Teresa De Keersmaeker, 30 Eylül 2011 tarihinde Fulya Sanat Merkezi’nde, prömiyerini 1982’de Brüksel’de yapmış olduğu işi Fase, Four Movements to the Music of Steve Reich’i bir kez daha sergiledi. Keersmaeker’ın Amerikalı minimalist müzisyen Steve Reich’in müzik kompozisyonları Piano Phase (1967), Come Out (1966), Violin Phase (1967), Clapping Music (1972) ile ortak bir çalışma olarak gerçekleştirdiği üç düet ve bir solodan oluşan işi, çağdaş dans pratiklerinin oluşum aşamasındaki yapıtaşlarından biri kabul edilebilir. Read more

Rosas’ın Fase, Steve Reich’ın Müziğine Dört Hareket’ine Dair Bir Değerlendirme

Funda Özokçu

Belçikalı sanatçı Anne Teresa De Keersmaker’in 1982 yılında henüz 22 yaşındayken öncü minimalist müzisyen Steve Reich’ın dört kompozisyonu üzerine yazdığı bütünlüklü dört dans parçasından oluşan Fase; avant-garde özellikleriyle hem çağdaş dans dünyasının izleyeceği seyri işaret etmesi hem de 60’larda farklı koreografi ve gösteri anlayışlarıyla çığır açan Amerikalı sanatçılar Yvonne Rainer ve Lucinda Childs gibi öncüllerle bağlantı kurduğu güçlü bir hareket dili oluşturması ile anılıyor. Read more

Rosas’ın Fase, Steve Reich’ın Müziğine Dört Hareket’ine Dair Bir Değerlendirme

Funda Özokçu

Belçikalı sanatçı Anne Teresa De Keersmaker’in 1982 yılında henüz 22 yaşındayken öncü minimalist müzisyen Steve Reich’ın dört kompozisyonu üzerine yazdığı bütünlüklü dört dans parçasından oluşan Fase; avant-garde özellikleriyle hem çağdaş dans dünyasının izleyeceği seyri işaret etmesi hem de 60’larda farklı koreografi ve gösteri anlayışlarıyla çığır açan Amerikalı sanatçılar Yvonne Rainer ve Lucinda Childs gibi öncüllerle bağlantı kurduğu güçlü bir hareket dili oluşturması ile anılıyor. Read more

Dalga Dalga Müzik, Dalga Dalga Hareket

Ekin Tokel

Belçikalı koreograf Anne Teresa de Keersmaeker’in 1982’de ilk gösterimi yapılan ve bugün hala sergilenmeye devam eden “Fase, Steve Reich’ın Müziğine Dört Hareket” koreografisi, adının da yansıttığı bir yalınlık içinde, müziğin ve hareketin yarattığı etkiyi aydınlatan bir bütüne ulaşır. Read more